بررسی اثر بخشی زوج درمانی کوتاه مدت به شیوه خود تنظیمی بر بهزیستی روان شناختی و ارتباط زناشویی زوج های ناسازگار

در این پژوهش اثر بخشی زوج درمانی کوتاه مدت به شیوه خود تنظیمی بر بهزیستی روان شناختی و افزایش ارتباط زناشویی زوج های ناسازگار مراجعه کننده به مرکز بهزیستی جهرم، مورد بررسی قرار گرفت. جامعه اماری این پژوهش کلیه زوج های مراجعه کننده به مرکز بهزیستی جهرم در سال 1388 می باشند. نمونه شامل 28 زوج است که به روش نمونه گیری تصادفی از بین 42 زوج داوطلب شرکت در این طرح، انتخاب شده و در دو گروه آزمایشی و کنترل گمارده شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش مقیاس بهزیستی روان شناختی و رضایت زناشویی انریچ می باشند. طرح پژوهش از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است که پس از انتخاب تصادفی گروه های آزمایشی و کنترل مداخله آزمایشی به مدت 8 جلسه ی 90 دقیقه ای و یک بار در هفته بر روی هر یک از زوج های گروه آزمایش اجرا گردید. پس از اتمام برنامه آموزشی از هر دو گروه پس آزمون به عمل امد. برای تحلیل داده ها، از تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که زوج درمانی کوتاه مدت به شیوه خود تنظیمی باعث افزایش بهزیستی روان شناختی و ارتباط زناشویی زوج های گروه آزمایشی شده است.